ΤΑΞΙΔΙ

Ταξιδεύω στο βυθο της νυχτας αγνωόντς τις φωνες

ερχομαι και φευγω, αφηνοντας την αυρα να κυλά να ταξιδεύει 

τιποτα δεν με αγγίζει τίποτα δεν με καταστέφει

 μα το κενό παραμένει διχος να με πονά! 

Το κενό που ταξιδέυει με τη μέρα 

το κενό που με μαχαιρώνει τη νυχτα

το κενό που ξαναφεύγει με την ανατολη

σε αλλα μερη να πλεύσει

σε αλουνού την πόρτα να καταλήξει........!