ΤΑΞΙΔΙ

Ταξιδεύω στο βυθο της νυχτας αγνωόντς τις φωνες

ερχομαι και φευγω, αφηνοντας την αυρα να κυλά να ταξιδεύει 

τιποτα δεν με αγγίζει τίποτα δεν με καταστέφει

 μα το κενό παραμένει διχος να με πονά! 

Το κενό που ταξιδέυει με τη μέρα 

το κενό που με μαχαιρώνει τη νυχτα

το κενό που ξαναφεύγει με την ανατολη

σε αλλα μερη να πλεύσει

σε αλουνού την πόρτα να καταλήξει........!

Ξύπνησα και είχες χαθεί
στο βυθό της θάλασσας είχα βρεθεί..
Το φως του Παραδείσου μακρινό,
σκοτάδι γύρω μου, απόλυτο κενό..
Το φως αναζητούσα, το όνομα σου φώναζα δυνατά
απομακρυνόσουν όλο και πιο πολύ,
αφήνοντάς με στο χάος της ψυχής..


Αν και ξεκινήσαμε λίγο καταθλιπτικά, καλώς σας βρήκα! :)